Veda
Bazen kenidimi unutuyorum kendimde
Sensizlikle yanan bu yuregimle
Aglamayi gözlerime suzkunlugumu sözlerime
Ölmeyi sensizlige haykiriyorum sesizce
Gözlerim ağliyorsa inan bir umutla
Siliyorum gözyaşlarimi yaşamayi unutmuş bu yüregimle
Bitmiş bir aşkin hatiralariyla avutuyorum kendimi
Bitmeye ve yok olmaya mahkum bir sevgiyle
Kendimi üc şeye mahkum etmişim
Sana askina sevgine özgürlügüm ise ölüm
Onuda sensizligimle yaşiyorum..